Amelia groeit op in een piepklein dorp in de regio: een kleine biotoop in een van de meest ongeziene delen van het land. Een plek waar veel mensen op neerkijken, al zijn ze er nog nooit geweest. Ook Amelia’s ouders, twee uit het westen vertrokken ruimtezoekers, slaan zichzelf net wat hoger aan dan de mensen die in het dorp zijn geboren. Mensen zoals hun dochter.
Terwijl haar moeder zich emancipeert uit haar huwelijk, probeert Amelia zich te emanciperen tot iemand die wordt gezien. Intussen wordt haar vader steeds bozer – hij is vóór emancipatie, maar liever niet in zijn huis.
Om toch vooral niet ongezien te blijven, vertrekt Amelia naar de stad. Maar haar geboortegrond laat zich niet zo gemakkelijk afschudden – en misschien is ongezien zijn zo erg nog niet.

Docent proza Ine Boermans (Groningen, 1976) groeide op in Drenthe en studeerde aan kunstacademie Minerva in Groningen en aan de Schrijversvakschool. Ze schreef Een opsomming van tekortkomingen en Het liefdesinterbellum, publiceerde onder andere in Michigan Quarterly Review, Tirade en Literary Hub en is columnist voor de VPRO Gids.

Over Een opsomming van tekortkomingen:
‘Prachtig. Meer wil ik er eigenlijk niet over zeggen. Hoe minder je weet, hoe meer het je overrompelt, maar ik kan iedereen aanraden dit boek met spoed te lezen. Het ontroerde me, maakte me regelmatig aan het lachen en ik was vooral verrast door de dingen die Ine niet schreef en die er daardoor toch stonden.’
Youp van ’t Hek

‘Ine Boermans kan schrijven, en hoe. Haar roman is buitengewoon grappig en naargeestig. Zelfs de ergste voorvallen beschrijft ze sprankelend.’
NRC

Over Het liefdesinterbellum:
‘Haar stijl schuurt een beetje, dat is lekker.’
Libelle

‘Weinig schrijvers kunnen zo droogkomisch zo’n diep verdriet voelbaar maken als Ine Boermans.’
Noordhollands Dagblad