In het poƫziedebuut van oud-student Dorien de Wit, eindig de dag nooit met een vraag (Arbeiderspers 2021), is er sprake van zoeken, van heel precies kijken.
Wat is een plek, waar ben ik en waar is de ander? Hoe verhoud ik me tot een wereld die continu in beweging is?
Het enige waar de dichter zeker van is, is de vaste grond onder haar voeten, tot zij zich realiseert dat die grond helemaal niet vast is, dat die grond zich verplaatst, al is het maar met een snelheid waarmee je nagels groeien. Het schrijven is een onophoudelijk houvast zoeken waar geen houvast bestaat.
Dorien de Wit is dichter en beeldend kunstenaar. Zij publiceerde in o.a. Hollands Maandblad, Het Liegend Konijn en De Revisor. Met haar gedicht Legenda won zij in 2017 de Turing Gedichtenwedstrijd.
Eerste lesdag maandag 2 september
02.09.2024
27.10.2024 00:00
De Schrijversvakschool, Leeuwarden UNESCO, City of Literature en Tresoar, bundelen de krachten voor de opleidingsmogelijkheden van Friese (aspirant-)schrijvers.
De organisaties werken...
Oud-studente Melani Reumers schreef de essaybundel De wereld een lichaam (Van Oorschot, 2024), haar debuut.
Het lichaam dat in deze bundel essays centraal...
Ze won al de Johan Polak Poëzie Prijs, een nieuwe jaarlijkse onderscheiding voor een dichtbundel, waaraan een bedrag van 50.000 euro...
Annemarie Wisse studeerde succesvol af met het door haar geschreven toneelstuk In De Lift.
Binnenkort gaat het in première, gespeeld door theatergroep...